Tον τελευταίο καιρό ολοένα και περισσότεροι συμπολίτες μας αποκτούν κατοικίδια. Το άρθρο που διαβάζετε, καθώς και αυτά που θα ακολουθήσουν αφορούν κυρίως εκείνους που αισθάνθηκαν την ανάγκη να αποκτήσουν σκύλο και όχι τους υπόλοιπους που για κοινωνική ανέλιξη ή από μόδα πήραν ένα ζώο στο σπίτι τους αλλά που εύκολα θα το αφήσουν στο δρόμο γιατί το βαρέθηκαν.

Είναι επίσης γεγονός ότι οι περισσότεροι από εμάς προσπαθούμε να φερθούμε σωστά στα σκυλιά μας, άσχετα αν το καταφέρνουμε, ανεξάρτητα αν το κάνουμε με τον σωστό τρόπο, γιατί η πρόθεση είναι αυτή που μετράει.

Όλοι μας έχουμε διαβάσει στα σκυλιά μας, τρόπους διόρθωσης και μεθόδους να φερόμαστε σαν σκυλιά με σκοπό να μας αντιλαμβάνονται οι μικροί μας φίλοι. ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΜΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Είναι επικίνδυνο να μπούμε σε τέτοιες διαδικασίες, αν δεν έχουμε ειδικές γνώσεις, διότι οι λύσεις των προβλημάτων είναι συνήθως παροδικές αφού δεν στοχεύουν στην αιτία του προβλήματος αλλά στην διόρθωση της συμπεριφοράς την συγκεκριμένη στιγμή.

Δεν θεωρώ λοιπόν σωστό, να σας παραθέσω ένα σωρό από τέτοιες λύσεις «κονσέρβα», αφού δεν είναι εφικτό μέσα σε λίγες αράδες να σας κάνω εκπαιδευτές, γιατί αν ήταν τόσο εύκολο, οι σπουδές μου και οι εμπειρίες μου δεν θα είχαν καμμία σημασία.

Η ψυχολογία του σκύλου είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο στην εκπαίδευση, συνδέεται με την συμπεριφορά του, την ηλικία, τη φυλή του, το φύλο, της περιβαντολογικές συνθήκες, τα γονίδια και δεν είναι μακριά από τη βασική ψυχολογία του ανθρώπου. Εχεί δε, προέλθει από μακροχρόνιες παρατηρήσεις και πειράματα σε αγέλες σκύλων και πάντα ανανεώνεται με νέες γνώσεις που κάποιες φορές καταργούν παλαιότερες δοξασίες που αφορούν τη συμπεριφορά του σκύλου, άρα και τη διόρθωση των προβλημάτων.

«Μπούσουλας ή κονσέρβα» λύση, σημαίνει κοινή-παρόμοια ανθρώπινη συμπεριφορά απέναντι σε συγκεκριμένες σκυλίσιες συμπεριφορές.

Ασφαλώς αυτό είναι λάθος. Όταν για παράδειγμα με ρωτήσει πελάτης μου, πως θα μπορούσε να διορθώσει το ενοχλητικό δάγκωμα των χεριών του από τον σκύλο του, η απάντησή μου διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο και από σκύλο σε σκύλο. Αντιμετωπίζοντας τέτοια προβλήματα ελέγχω:

• ΗΛΙΚΙΑΚΗ ΟΜΑΔΑ ΧΕΙΡΙΣΤΗ

• ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΧΕΙΡΙΣΤΗ

• ΔΙΑΘΕΣΗ ΓΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΧΕΙΡΙΣΤΗ

• ΗΛΙΚΙΑ ΣΚΥΛΟΥ (κουτάβι, έφηβο, νεαρό ενήλικα, ενήλικα, ηλικιωμένο)

• ΦΥΛΟ ΣΚΥΛΟΥ

• ΦΥΛΗ ΣΚΥΛΟΥ

• ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΑΠ΄ ΟΠΟΥ ΠΡΟΗΛΘΕ (αγέλη – γονείς)

• ΧΡΟΝΟ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΣΤΗΝ ΑΓΕΛΗ

• ΧΡΟΝΟ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΜΕ ΧΕΙΡΙΣΤΗ

• ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΣΚΥΛΟΥ – ΔΙΑΤΡΟΦΗ – ΠΕΡΙΠΟΙΗΣΗ

• ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ/ΤΟΥΣ ΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ

• ΔΙΑΘΕΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΚΥΛΟΥ ΜΕ ΧΕΙΡΙΣΤΗ – ΑΙΣΘΗΣΗ ΟΜΑΔΑΣ

• ΑΝΤΙΛΗΨΗ – ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΙΜΟΤΗΤΑ ΣΚΥΛΟΥ – ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ

• ΥΓΕΙΑ – ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΣΚΥΛΟΥ

• ΕΙΔΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ (π.χ. κακοποίηση, κακή εκπαίδευση, κουταβίσια βιώματα, κλπ)

Μετά από την καταγραφή με λεπτομέρειες των παραπάνω, ακολουθεί η ανάλυση του προβλήματος, που είναι πιθανό να αποτελεί κοινή συνησταμένη και άλλων προβλημάτων που υπάρχουν και δεν έχουν βγει στην επιφάνεια, διότι ο χειριστής εστιάζει στην κορυφαία κακή συμπεριφορά.

Το επόμενο στάδιο είναι η λύση του προβλήματος, μόνο που εδώ θέτουμε και στόχους βραχυπρόθεσμους, μεσοπρόθεσμους και τέλος μακροπρόθεσμους.

Η εργασία που γίνεται πάνω σε ένα σκύλο θα πρέπει να έχει σαν βάση και αφετηρία τη σκυλίσια συμπεριφορά, τη γλώσσα του σώματος, τα σημάδια ηρεμίας φιλτραρισμένα μέσα από την ανθρώπινη λογική και τις γνώσεις.

Όταν λοιπόν λέγεται ότι πρέπει να αντιδράσουμε σαν σκύλοι όταν επικοινωνούμε με τα κατοικίδιά μας, εννοείται ότι πρέπει να πλησιάσουμε όσο πιο κοντά γίνεται την σκυλίσια συμπεριφορά. Τυχαίες, ασύνδετες ή «κονσέρβα» μέθοδοι πρέπει να αποφεύγονται.

Η στάση σας απέναντί του πρέπει να εμπνέει τον σεβασμό και όχι τον φόβο. Τινάζοντας για παράδειγμα ένα κουτάβι από τον σβέρκο για να το συνετίσετε, έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι του δημιουργείτε; Ο τρόπος που ενεργείτε μπορεί να είναι αποτελεσματικός αλλά βασίζεται στον φόβο. Κι αυτό διότι η μαμά του κουταβιού ποτέ δεν θα το συνετίσει με τέτοια μέθοδο και αυτό είναι αποδεδειγμένο. Αντίθετα ένας σκύλος θα δαγκώσει ένα θήραμα από τον σβέρκο για να το σκοτώσει συνθλίβοντας τον αυχένα του.

Εσείς λοιπόν τι κάνετε: αναπτύσσετε στον φίλο σας τον φόβο μέσα από το ένστικτο του «σκοτώνω», δημιουργώντας του φοβία και ανασφάλεια, κομματιάζοντας τη σχέση του αμοιβαίου σεβασμού που θα έπρεπε να έχετε. Αν το κουτάβι σας είναι κάποιας ισχυρής και μεγαλόσωμης φυλής με τέτοιες μεθόδους, αποκτήσατε και ένα «εισιτήριο» για ισχυρή επιθετικότητα όταν το πιτσιρίκι σας γίνει ενήλικος σκύλος…

Σε επόμενη επικοινωνία μας θα ασχοληθούμε με προβλήματα συμπεριφοράς κουταβιών μέσα από την ψυχολογία του σκύλου. 

ΓΙΑΝΝΗΣ Μ. ΓΕΩΡΓΙΑΚΟΣ

ΕΚΠ/ΤΗΣ ΣΚΥΛΩΝ – ΕΙΔΙΚΟΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ